Kangaroo Island!
Door: sharonkessels
Blijf op de hoogte en volg Sharon
11 Juli 2011 | Australië, Adelaide
Goodday mates!
Dankjewel voor al jullie lieve berichtjes de afgelopen tijd :). Over iets meer dan 7 weekjes ben ik weer thuis, wat is het toch snel gegaan! De vorige paar weken heb ik nog wat nieuwe dingetjes gedaan in Adelaide, zo ben ik voor de eerste keer uit eten geweest in Chinatown (na vijf maanden… had ik veel eerder moeten doen!), heb ik ‘Bridesmaids’ gezien in de bioscoop (iedereen moet erheen, die film is echt hilarisch!) en heb ik gewaterfietst op de Torrens (zonder nat te worden, jeej!).
Afgelopen donderdag was Gwenne (van Rennes) weer een dagje in Adelaide. Dit omdat ze met Tiger Airways geboekt had, en zoals jullie misschien gelezen hebben mogen die niet meer vliegen. Dus Gwenne was genoodzaakt de bus te nemen van Melbourne naar Alice Spings, waar ze een Uluru tour ging doen. En laat die bus nou net een tussenstop hebben in Adelaide… dus ’s ochtends werd ik al vroeg wakker gebeld door haar om samen een bakje koffie te gaan drinken. Tijdens de lunch en na m’n stage hebben we goed kunnen bijpraten, en het was fijn om weer eens een bekend gezicht te zien! Er is een kans dat we elkaar aan de oostkust weer tegenkomen, dus hopelijk tot dan Gwen!
Vrijdag de 8e was mijn laatste officiële stagedag! Dit heb ik gevierd door ’s ochtends vroeg naar Adelaids eigen cupcake winkeltje te gaan en allerlei verschillende cakejes te kopen en op stage uit te delen. Ook zijn we ’s avonds met een paar collega’s gaan uit eten in een tapas restaurant. Mijn verslag is nu zo goed als af (Factors associated with the uptake of HPV-vaccination programs among (pre)adolescent girls: a systematic review), maar het is nog niet helemaal klaar om te verzenden voor publicatie. (Het moet korter, blegh!) Ook m’n presentatie moet ik nog geven, dus de komende week zal ik nog wel een paar keer binnenlopen.
Ik had geen kans om het op vrijdagavond erg laat te maken, want zaterdagochtend werd ik om 6.00 uur opgepikt om naar Kangaroo Island te gaan! Ik had in m’n eentje een tour geboekt bij een maatschappij, en behalve onze gids (Surfinstructeur Tony, maar al snel omgedoopt tot Johnny Travolta) waren er nog 8 andere mensen die meegingen naar KI. Met twee Fransen, een Deense, een Zuid-Koreaan, twee Britten, twee Zwitsers en ik was het een internationaal gezelschap… en kreeg ik de kans om weer nieuwe vrienden te maken :). Al snel werd m’n Frans kennis weer op de proef gesteld en kreeg ik te horen dat iemand wel wat Nederlands kon : ‘Ik heet kaas’, ‘Ik ben wortel’ en ‘neuken in de keuken’. De sfeer zat er meteen goed in dus ;).
We namen de ferry naar het eiland, wat overigens de duurste ferry is per kilometer ter wereld… en op het eiland hadden we een busje tot onze beschikking. Kangaroo Island is het derde grootste eiland van Australie (125 km lang, 509 km in omtrek) en heeft maar 5000 inwoners. Meer dan de helft van het eiland is ongerepte natuur, en wanneer je op het eiland rondrijdt kom je bijna niemand tegen (behalve wildlife dan). Een derde van het eiland is beschermd gebied en er leven 19 inheemse zoogdiersoorten. Het hele eiland (zo groot als Limburg, Brabant & Zeeland bij elkaar) heeft twee parttime politiemensen en 1 klein ziekenhuis. Om even een beeld te schetsen… als je door een tigersnake gebeten wordt heb je nog 45 minuten te leven, en een ambulance doet er waarschijnlijk daar meer dan een uur over om je te bereiken.. een erg geruststellend gevoel. Gelukkig hebben ze in Adelaide een helikopter die er binnen 10 – 15 minuten kon zijn, is me verteld ;).
Waar was ik gebleven? Oh ja. Op het eiland aangekomen en na wat alcohol en chips te hebben gekocht zijn we naar Prospect Hill gereden. Daar hebben we de heuvel beklommen en van daaruit hadden we een mooi zicht over het eiland. Daarna hebben we een eucalyptus destillerie bezocht en zijn we onze accommodatie gaan bekijken: een oude schapenboerderij die nu meer dienst doet als slaapplek voor toeristen. Daar hebben we geluncht (kangaroe en worst op de barbecue) en nadat we ons buikje vol hadden zijn we doorgereisd naar de ‘remarkable rocks’: een groep grote, door erosie in opmerkelijke vormen gesleten, rotsen op een klif boven de oceaan in het Nationaal park Flinders Chase. Het ziet er bijna nep uit, allemaal grote rotsen in vreemde vormen die eruit zien alsof ze daar door iemand neergezet zijn als kunstwerk. We hebben er dan ook wat tijd doorgebracht om foto’s te maken en sommige rotsen te beklimmen. Onze volgende stop was Kaap du Couedic, waar we een kolonie Nieuw-zeelandse pelsrobben hebben mogen zien. Het merendeel was op de rotsen een dutje aan het doen. Ook was daar de Admirals Arch, wat ik het beste kan omschrijven als een rotsboog met dreadlocks. Toen we weggingen uit Kaap du Couedic was het al donker, en moesten we ontzettend langzaam rijden omdat om de paar minuten er een kangaroe, possum of wallabie uit de struiken tevoorschijn kwam en voor de bus de straat probeerde over te steken. Onze chauffeur is dan ook een paar keer erg plots op de rem gaan staan, maar we hebben geen slachtoffers gemaakt! In het donker hebben we nog een strandje bezocht, waar we blauwe dwergpinguïns uit het water konden zien waggelen. Eenmaal terug op de boerderij hebben we de bbq weer opgestookt en een kampvuurtje gemaakt, waar we ons biertje hebben opgedronken. Ook hebben we nog een poging gewaagd om (als een echte Ozzie) de didgeridoo te spelen, maar daar ben ik in gefaald. Het geluid wat ik produceerde klonk meer als een boze koala. Gelukkig waren er wel een paar mensen die ons op wat didgeridoo geluiden konden trakteren.
Op dag twee zijn we vroeg opgestaan om (na een ontbijt: pannekoeken van de barbecue) op weg te gaan naar Seal Bay, thuis van de grootste Australische zeeleeuwenkolonie. Dit is ook de zeldzaamste zeeleeuwensoort ter wereld en het aantal wordt elk jaar minder, dus we mochten alleen het strand op met een extra gids. Ook moesten we bij elkaar blijven, want alleen dan zouden de zeeleeuwen ons niet zien als bedreiging maar als een andere ‘dierengroep’. Het schijnt dat ze best hard kunnen rennen en agressief kunnen worden als je ze in je eentje benadert. Op het strand hebben we een aantal zeeleeuwen kunnen zien die daar met hun kleintjes aan het spelen of rusten waren. Ook zagen we een kleintje in z’n eentje op het strand zitten en roepen, en na een paar minuutjes zagen we mama zeeleeuw uit de zee aan wal komen…. Al snel renden ze naar elkaar toe en werden ze herenigd, en het kleintje begon meteen te drinken bij mammie! Het was erg mooi om te zien. Ik had het liefst de hele dag in Seal Bay doorgebracht, maar daarna gingen we door naar ‘Little Sahara’ waar ik een poging heb gedaan om te sandboarden. Ook hier ben ik in gefaald, en ik stond al snel bekend als Jinx, omdat ik elk board jinxte en nooit een keertje goed beneden kwam. Tot op het laatst, toen lukte het me wel! Ha!
Onze lunch hebben we gegeten in Stokes Bay, waar een paar mooie stranden waren en waar we een rots- en strandwandeling hebben gedaan. De middag hebben we afgesloten in Duck Lagoon. Daar hebben we een wandelingetje gemaakt en koala’s in de boom zien zitten. Ook zagen we een Echidna de weg oversteken, waarna iedereen riep ‘Stop the car!’ en eruit sprong om een foto te maken.
Aan het einde van de dag hebben we de ferry naar Cape Jervis terug genomen, en gisteravond was ik weer terug in Adelaide! Donderdag moet ik uit m’n kamer zijn, dus ik ben begonnen met spullen sorteren en spulletjes pakken, het reizen gaat nu echt beginnen!
Tot de volgende keer maar weer!
Trouwens: Foto's van mijn kangaroo Island avontuur zijn te zien door op deze link te klikken!
http://www.facebook.com/media/set/?set=a.10150237490384387.337023.624884386&l=3b68eb6099
Dankjewel voor al jullie lieve berichtjes de afgelopen tijd :). Over iets meer dan 7 weekjes ben ik weer thuis, wat is het toch snel gegaan! De vorige paar weken heb ik nog wat nieuwe dingetjes gedaan in Adelaide, zo ben ik voor de eerste keer uit eten geweest in Chinatown (na vijf maanden… had ik veel eerder moeten doen!), heb ik ‘Bridesmaids’ gezien in de bioscoop (iedereen moet erheen, die film is echt hilarisch!) en heb ik gewaterfietst op de Torrens (zonder nat te worden, jeej!).
Afgelopen donderdag was Gwenne (van Rennes) weer een dagje in Adelaide. Dit omdat ze met Tiger Airways geboekt had, en zoals jullie misschien gelezen hebben mogen die niet meer vliegen. Dus Gwenne was genoodzaakt de bus te nemen van Melbourne naar Alice Spings, waar ze een Uluru tour ging doen. En laat die bus nou net een tussenstop hebben in Adelaide… dus ’s ochtends werd ik al vroeg wakker gebeld door haar om samen een bakje koffie te gaan drinken. Tijdens de lunch en na m’n stage hebben we goed kunnen bijpraten, en het was fijn om weer eens een bekend gezicht te zien! Er is een kans dat we elkaar aan de oostkust weer tegenkomen, dus hopelijk tot dan Gwen!
Vrijdag de 8e was mijn laatste officiële stagedag! Dit heb ik gevierd door ’s ochtends vroeg naar Adelaids eigen cupcake winkeltje te gaan en allerlei verschillende cakejes te kopen en op stage uit te delen. Ook zijn we ’s avonds met een paar collega’s gaan uit eten in een tapas restaurant. Mijn verslag is nu zo goed als af (Factors associated with the uptake of HPV-vaccination programs among (pre)adolescent girls: a systematic review), maar het is nog niet helemaal klaar om te verzenden voor publicatie. (Het moet korter, blegh!) Ook m’n presentatie moet ik nog geven, dus de komende week zal ik nog wel een paar keer binnenlopen.
Ik had geen kans om het op vrijdagavond erg laat te maken, want zaterdagochtend werd ik om 6.00 uur opgepikt om naar Kangaroo Island te gaan! Ik had in m’n eentje een tour geboekt bij een maatschappij, en behalve onze gids (Surfinstructeur Tony, maar al snel omgedoopt tot Johnny Travolta) waren er nog 8 andere mensen die meegingen naar KI. Met twee Fransen, een Deense, een Zuid-Koreaan, twee Britten, twee Zwitsers en ik was het een internationaal gezelschap… en kreeg ik de kans om weer nieuwe vrienden te maken :). Al snel werd m’n Frans kennis weer op de proef gesteld en kreeg ik te horen dat iemand wel wat Nederlands kon : ‘Ik heet kaas’, ‘Ik ben wortel’ en ‘neuken in de keuken’. De sfeer zat er meteen goed in dus ;).
We namen de ferry naar het eiland, wat overigens de duurste ferry is per kilometer ter wereld… en op het eiland hadden we een busje tot onze beschikking. Kangaroo Island is het derde grootste eiland van Australie (125 km lang, 509 km in omtrek) en heeft maar 5000 inwoners. Meer dan de helft van het eiland is ongerepte natuur, en wanneer je op het eiland rondrijdt kom je bijna niemand tegen (behalve wildlife dan). Een derde van het eiland is beschermd gebied en er leven 19 inheemse zoogdiersoorten. Het hele eiland (zo groot als Limburg, Brabant & Zeeland bij elkaar) heeft twee parttime politiemensen en 1 klein ziekenhuis. Om even een beeld te schetsen… als je door een tigersnake gebeten wordt heb je nog 45 minuten te leven, en een ambulance doet er waarschijnlijk daar meer dan een uur over om je te bereiken.. een erg geruststellend gevoel. Gelukkig hebben ze in Adelaide een helikopter die er binnen 10 – 15 minuten kon zijn, is me verteld ;).
Waar was ik gebleven? Oh ja. Op het eiland aangekomen en na wat alcohol en chips te hebben gekocht zijn we naar Prospect Hill gereden. Daar hebben we de heuvel beklommen en van daaruit hadden we een mooi zicht over het eiland. Daarna hebben we een eucalyptus destillerie bezocht en zijn we onze accommodatie gaan bekijken: een oude schapenboerderij die nu meer dienst doet als slaapplek voor toeristen. Daar hebben we geluncht (kangaroe en worst op de barbecue) en nadat we ons buikje vol hadden zijn we doorgereisd naar de ‘remarkable rocks’: een groep grote, door erosie in opmerkelijke vormen gesleten, rotsen op een klif boven de oceaan in het Nationaal park Flinders Chase. Het ziet er bijna nep uit, allemaal grote rotsen in vreemde vormen die eruit zien alsof ze daar door iemand neergezet zijn als kunstwerk. We hebben er dan ook wat tijd doorgebracht om foto’s te maken en sommige rotsen te beklimmen. Onze volgende stop was Kaap du Couedic, waar we een kolonie Nieuw-zeelandse pelsrobben hebben mogen zien. Het merendeel was op de rotsen een dutje aan het doen. Ook was daar de Admirals Arch, wat ik het beste kan omschrijven als een rotsboog met dreadlocks. Toen we weggingen uit Kaap du Couedic was het al donker, en moesten we ontzettend langzaam rijden omdat om de paar minuten er een kangaroe, possum of wallabie uit de struiken tevoorschijn kwam en voor de bus de straat probeerde over te steken. Onze chauffeur is dan ook een paar keer erg plots op de rem gaan staan, maar we hebben geen slachtoffers gemaakt! In het donker hebben we nog een strandje bezocht, waar we blauwe dwergpinguïns uit het water konden zien waggelen. Eenmaal terug op de boerderij hebben we de bbq weer opgestookt en een kampvuurtje gemaakt, waar we ons biertje hebben opgedronken. Ook hebben we nog een poging gewaagd om (als een echte Ozzie) de didgeridoo te spelen, maar daar ben ik in gefaald. Het geluid wat ik produceerde klonk meer als een boze koala. Gelukkig waren er wel een paar mensen die ons op wat didgeridoo geluiden konden trakteren.
Op dag twee zijn we vroeg opgestaan om (na een ontbijt: pannekoeken van de barbecue) op weg te gaan naar Seal Bay, thuis van de grootste Australische zeeleeuwenkolonie. Dit is ook de zeldzaamste zeeleeuwensoort ter wereld en het aantal wordt elk jaar minder, dus we mochten alleen het strand op met een extra gids. Ook moesten we bij elkaar blijven, want alleen dan zouden de zeeleeuwen ons niet zien als bedreiging maar als een andere ‘dierengroep’. Het schijnt dat ze best hard kunnen rennen en agressief kunnen worden als je ze in je eentje benadert. Op het strand hebben we een aantal zeeleeuwen kunnen zien die daar met hun kleintjes aan het spelen of rusten waren. Ook zagen we een kleintje in z’n eentje op het strand zitten en roepen, en na een paar minuutjes zagen we mama zeeleeuw uit de zee aan wal komen…. Al snel renden ze naar elkaar toe en werden ze herenigd, en het kleintje begon meteen te drinken bij mammie! Het was erg mooi om te zien. Ik had het liefst de hele dag in Seal Bay doorgebracht, maar daarna gingen we door naar ‘Little Sahara’ waar ik een poging heb gedaan om te sandboarden. Ook hier ben ik in gefaald, en ik stond al snel bekend als Jinx, omdat ik elk board jinxte en nooit een keertje goed beneden kwam. Tot op het laatst, toen lukte het me wel! Ha!
Onze lunch hebben we gegeten in Stokes Bay, waar een paar mooie stranden waren en waar we een rots- en strandwandeling hebben gedaan. De middag hebben we afgesloten in Duck Lagoon. Daar hebben we een wandelingetje gemaakt en koala’s in de boom zien zitten. Ook zagen we een Echidna de weg oversteken, waarna iedereen riep ‘Stop the car!’ en eruit sprong om een foto te maken.
Aan het einde van de dag hebben we de ferry naar Cape Jervis terug genomen, en gisteravond was ik weer terug in Adelaide! Donderdag moet ik uit m’n kamer zijn, dus ik ben begonnen met spullen sorteren en spulletjes pakken, het reizen gaat nu echt beginnen!
Tot de volgende keer maar weer!
Trouwens: Foto's van mijn kangaroo Island avontuur zijn te zien door op deze link te klikken!
http://www.facebook.com/media/set/?set=a.10150237490384387.337023.624884386&l=3b68eb6099
-
11 Juli 2011 - 08:46
Anouk R:
Ik wil heus wel die cupcakes als we in Adelaide zijn;)
-
11 Juli 2011 - 08:53
Sharon Kessels:
Dat kunnen we regelen ;) -
11 Juli 2011 - 09:23
Anouk S:
niceee.. al zo lang weg en nog steeds mooie verhalen. Ik ben nog steeds jaloers (vooral op die cupcakes :p en de zeeleeuwtjes)
geniet nog van je laatstje 7weken met anouk! x -
11 Juli 2011 - 10:41
Duby:
Pannenkoeken op de BBQ? -
11 Juli 2011 - 10:46
Sharon Kessels:
Kijk de foto's maar ;) -
13 Juli 2011 - 13:13
De Buren In Nederwee:
Goh Sharon, wat gaat de tijd toch supersnel,ook als jij zover weg-zit!! Maar wat jij allemaal beleefd en gezien hebt is toch wel zeer de moeite waard geweest hè. En wat heb je mooie foto's gemaakt. Zoiets kom je hier zo niet tegen, dus verlies je fotokaarten maar niet!! Stage afgelopen en nuuuuu, anders, maar ook echt genieten van al het moois aan die kant van de wereld. wij hopen , dat je dit laatste stukje vrij-leventje ook nog veel mag zien, genieten en mee mag maken en maak er nog een schitterende vakantie van!!! Geniet ervan, hou het heel,en tot ziens hier in Nederweert!!
Groetjes van Peter, Emmy, Chris en Daan Doeoeiiiiii !!!! -
14 Juli 2011 - 23:59
Lydia:
Beetje traag maar ziet er allemaal perfect uit! Super leuk dat je het toch alsnog in je eentje hebt gedaan :) Geniet nog even totdat 'klepper-de-klep' Anouk R komt :p En suc6 met je presentatie natuurlijk! Tot op skype :) xxx
-
16 Juli 2011 - 17:48
Toine Lamers:
Allerbeste Sharon,
Als ik lees hoe jij kunt genieten van van de verschillende dieren die jij daar zoal gezien hebt denk ik weleens dat je ook de studie biologie goed had kunnen doen. Vertedert naar de zeeleeuwen zitten kijken en dan het liefst daar de hele dag had willen vertoeven! Het stekelvarken waar jij voor uit de auto rent om er een foto van te maken.
Jij schrijft ook over de rotsen als kunstwerk. Moet je ook een keer naar Bretagne gaan waar ik met mijn geliefde ben geweest enkele weken geleden. Aan de noordkust van Finistère, prachtig gevormde stenen als door een kunstenaar van prachtige ronde vormen voorzien. Ik heb me echt afgevraagd hoe deze zijn ontstaan en twijfelde even of er geen grote Cycloop hier aan het werk was geweest. Dit is ook te bewonderen in zuid Corsica, mysteries van de natuur. Is Anouk R. al aangekomen en wat zullen jullie niet allemaal meemaken?
Ga je door met deze berichten? Ik zou het zeer op prijs stellen.
Groeten van Toine -
17 Juli 2011 - 01:07
Sharon Kessels:
Anouk R komt op woensdag in Sydney aan! (Waar ik dan ook naartoe ga) Ik zal proberen af en toe een berichtje te plaatsen, maar ik neem mijn laptop niet mee dus het zal afhangen van waar we computers tot onze beschikking hebben...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
