Outback
Door: sharonkessels
Blijf op de hoogte en volg Sharon
28 Augustus 2011 | Australië, Adelaide
Heey!
Hier even een allerlaatste verslagje uit Aussieland, want over 4 daagjes zet ik weer voet op nederlandse bodem!
Op 18 augustus zijn we van Cairns naar Alice Springs gevlogen, waar we een middagje hebben doorgebracht. Meteen toen we in ons hostel arriveerden hoorden we dat er een man van het kangaroe opvangcentrum naar het hostel op weg was, om ons er iets over te vertellen en geld te werven. Toen ie aankwam had ie een acht maanden oude joey bij zich, wat erg schattig was, en we mochten 'm op schoot nemen... net een baby! Ook verkochten ze bier en hotdogs om geld in te zamelen voor het opvangcentrum, dus daar hebben we ons dan ook meteen goed volgegeten.
Op de 19e werden we al ontzettend vroeg in de ochtend opgehaald om met onze trip door de outback te beginnen. 's ochtends werden we al meteen in de outback bij een kamelenboerderij gedropt, maar daar was niet zo veel te beleven. Toen zijn we doorgereden naar Uluru & Kata Tjuta national park, waar we een bergwandeling hebben gemaakt door de Olga's (oftewel Kata Tjuta), grote rode rotsen. 's Avonds konden we genieten van een zonsondergang bij Uluru, oftewel Ayers Rock, inclusief een glaasje champagne :).
De volgende ochtend zouden we al vroeg opstaan om de zonsopgang bij Uluru te gaan bekijken. Zo gezegd zo gedaan, maar ik voelde me helemaal niet lekker en na bij Uluru m'n avondeten dr weer uit te hebben gegooid (was die kangaroe van de bbq de avond ervoor wel helemaal goed?) besloot ik Anouk in dr eentje op een wandeling rond Uluru te sturen en ben ik zelf in de bus een dutje gaan doen. Totdat de gids me weer wakker schreeuwde: een man was namelijk de rots aan het beklimmen, en dat terwijl het die dag streng verboden was in verband met de sterke wind. Dus zijn we naar de dichtsbijzijnde radio gereden om een parkranger te bellen, die uiteindelijk de man heeft gearresteerd, nadat ie (gelukkig) weer veilig in z'n eentje naar beneden was geklommen. De tourgids vertelde me dat het wel vaker gebeurde, en dat het jammer genoeg niet altijd zo goed afloopt. Maar goed, 's middags hebben we rond Uluru nog een rondleiding gekregen van een aboriginal mevrouw die ons iets heeft bijgebracht over de 'dreamtime stories' die rond Uluru bij de aboriginals allemaal de ronde doen. Best interessant!
Aangezien de outback erg groot is bestond een groot deel van de tour uit rijden... dus nadat we afscheid hadden genomen van de rots der rotsen zijn we in de bus gestapt en naar Kings Canyon gereden, waar we in de buurt hebben overnacht.
De volgende ochtend zijn we Kings Canyon gaan beklimmen! Dit begon met een steile beklimming de berg op die bekend staat als heartattack hill, maar zo moeilijk was het eigenlijk niet. Hadden we ons weer voor niks zorgen gemaakt hahaha. De rest van de wandeling hebben we genoten van marslandschappen, de 'garden of eden', en diepe kloven, erg indrukwekkend! Voor mij was het mooier dan Uluru :).
Vervolgens hebben we koers gezet naar Marla, een plaatsje van niks in het midden van niks, maar niet voordat we in de outback wat brandhout zijn gaan zoeken, ergens naast een zandweggetje in centraal Australie. En wat lag daar terwijl ik hout aan het zoeken was?! 20 dollar! Jaaaa! Ik verwachtte bijna dat de candid camera's tevoorschijn zouden floepen toen ik het briefje oppakte, maar dat gebeurde niet ;). Wie vindt er nou 20 dollar in het midden van de outback waar nooit iemand komt? Ik :P.
In Marla hebben Anouk en ik de nacht doorgebracht in een swag buiten, een soort grote slaapzak gemaakt van zeil waar een matras aan vast zit. Daar ga je dan met je eigen slaapzak in liggen en dan blijf je 's nachts verbazingwekkend warm! (in de woestijn wordt het 's nachts erg koud, maar ongeveer 1 graad C). Helaas stikte het in Marla van de muizen, waardoor ik een keer mensen heb wakker geschreeuwd toen ik m'n ogen open deed en er een muis naast m'n gezicht zat. Weer een nieuwe ervaring laten we maar zeggen ;). Ook hoorde je ze over de swags kruipen... brrrr!
Maar goed, de dag erna hebben we Coober Pedy bereikt, een mijnstadje waar ze opaalmijnen hebben en waar bijna iedereen ondergronds woont, omdat het er zo gruwelijk warm kan worden. Het stadje is ook populair bij de filmmakers, die er al aardig wat scifi films hebben opgenomen. Hier en daar kom je dus ook een achtergelaten ruimteschip tegen ;). Natuurlijk hebben we die dag zelf ook (succesvol!) naar opaal gezocht, heb ik m'n 20 dollar uitgegeven aan een ketting van opaal, zijn we naar een ondergrondse pub geweest en hebben we geslapen in een ondergronds hostel.
Voordat we uiteindelijk de Flinders Ranges bereikt hebben in Zuid Australie hebben we nog een hele dag gereden, waarbij we verschillende rare reptielen zijn tegengekomen, de Brumby's (wilde paarden) over de woestijn hebben zien galloperen, zoutmeren in de woestijn hebben waargenomen en kennis hebben gemaakt met Road Trains, trucks die zo groot zijn dat je van de weg af moet omdat de truck de twee banen in beslag neemt. Zo zagen we een Roadtrain die een bungalow aan het vervoeren was... tsja, dat is ook een manier om te verhuizen.
Wat hebben we verder nog gedaan? We zijn nog een dag gaan wandelen in de Flinders Ranges, een natuurgebied ten noorden van Adelaide. En we zijn gaan wijnproeven in de Clare Valley, een bekend wijngebied hier. Op 25 augustus zijn we weer in Adelaide aangekomen, heb ik Anouk rondgeleid in 'mijn' stad en morgen ga ik mijn eindpresentatie geven!!! Dus kan krijg ik ook een cijfer voor m'n werk in Australie als het goed is. Nog even afwachten dus...
Tot snel allemaal!!! En bedankt voor al jullie leuke berichtjes die jullie hebben achtergelaten in de 7 maanden dat ik hier ben geweest :). Leuk dat jullie mij gevolgd hebben!
Over en uit!
Sharon
Hier even een allerlaatste verslagje uit Aussieland, want over 4 daagjes zet ik weer voet op nederlandse bodem!
Op 18 augustus zijn we van Cairns naar Alice Springs gevlogen, waar we een middagje hebben doorgebracht. Meteen toen we in ons hostel arriveerden hoorden we dat er een man van het kangaroe opvangcentrum naar het hostel op weg was, om ons er iets over te vertellen en geld te werven. Toen ie aankwam had ie een acht maanden oude joey bij zich, wat erg schattig was, en we mochten 'm op schoot nemen... net een baby! Ook verkochten ze bier en hotdogs om geld in te zamelen voor het opvangcentrum, dus daar hebben we ons dan ook meteen goed volgegeten.
Op de 19e werden we al ontzettend vroeg in de ochtend opgehaald om met onze trip door de outback te beginnen. 's ochtends werden we al meteen in de outback bij een kamelenboerderij gedropt, maar daar was niet zo veel te beleven. Toen zijn we doorgereden naar Uluru & Kata Tjuta national park, waar we een bergwandeling hebben gemaakt door de Olga's (oftewel Kata Tjuta), grote rode rotsen. 's Avonds konden we genieten van een zonsondergang bij Uluru, oftewel Ayers Rock, inclusief een glaasje champagne :).
De volgende ochtend zouden we al vroeg opstaan om de zonsopgang bij Uluru te gaan bekijken. Zo gezegd zo gedaan, maar ik voelde me helemaal niet lekker en na bij Uluru m'n avondeten dr weer uit te hebben gegooid (was die kangaroe van de bbq de avond ervoor wel helemaal goed?) besloot ik Anouk in dr eentje op een wandeling rond Uluru te sturen en ben ik zelf in de bus een dutje gaan doen. Totdat de gids me weer wakker schreeuwde: een man was namelijk de rots aan het beklimmen, en dat terwijl het die dag streng verboden was in verband met de sterke wind. Dus zijn we naar de dichtsbijzijnde radio gereden om een parkranger te bellen, die uiteindelijk de man heeft gearresteerd, nadat ie (gelukkig) weer veilig in z'n eentje naar beneden was geklommen. De tourgids vertelde me dat het wel vaker gebeurde, en dat het jammer genoeg niet altijd zo goed afloopt. Maar goed, 's middags hebben we rond Uluru nog een rondleiding gekregen van een aboriginal mevrouw die ons iets heeft bijgebracht over de 'dreamtime stories' die rond Uluru bij de aboriginals allemaal de ronde doen. Best interessant!
Aangezien de outback erg groot is bestond een groot deel van de tour uit rijden... dus nadat we afscheid hadden genomen van de rots der rotsen zijn we in de bus gestapt en naar Kings Canyon gereden, waar we in de buurt hebben overnacht.
De volgende ochtend zijn we Kings Canyon gaan beklimmen! Dit begon met een steile beklimming de berg op die bekend staat als heartattack hill, maar zo moeilijk was het eigenlijk niet. Hadden we ons weer voor niks zorgen gemaakt hahaha. De rest van de wandeling hebben we genoten van marslandschappen, de 'garden of eden', en diepe kloven, erg indrukwekkend! Voor mij was het mooier dan Uluru :).
Vervolgens hebben we koers gezet naar Marla, een plaatsje van niks in het midden van niks, maar niet voordat we in de outback wat brandhout zijn gaan zoeken, ergens naast een zandweggetje in centraal Australie. En wat lag daar terwijl ik hout aan het zoeken was?! 20 dollar! Jaaaa! Ik verwachtte bijna dat de candid camera's tevoorschijn zouden floepen toen ik het briefje oppakte, maar dat gebeurde niet ;). Wie vindt er nou 20 dollar in het midden van de outback waar nooit iemand komt? Ik :P.
In Marla hebben Anouk en ik de nacht doorgebracht in een swag buiten, een soort grote slaapzak gemaakt van zeil waar een matras aan vast zit. Daar ga je dan met je eigen slaapzak in liggen en dan blijf je 's nachts verbazingwekkend warm! (in de woestijn wordt het 's nachts erg koud, maar ongeveer 1 graad C). Helaas stikte het in Marla van de muizen, waardoor ik een keer mensen heb wakker geschreeuwd toen ik m'n ogen open deed en er een muis naast m'n gezicht zat. Weer een nieuwe ervaring laten we maar zeggen ;). Ook hoorde je ze over de swags kruipen... brrrr!
Maar goed, de dag erna hebben we Coober Pedy bereikt, een mijnstadje waar ze opaalmijnen hebben en waar bijna iedereen ondergronds woont, omdat het er zo gruwelijk warm kan worden. Het stadje is ook populair bij de filmmakers, die er al aardig wat scifi films hebben opgenomen. Hier en daar kom je dus ook een achtergelaten ruimteschip tegen ;). Natuurlijk hebben we die dag zelf ook (succesvol!) naar opaal gezocht, heb ik m'n 20 dollar uitgegeven aan een ketting van opaal, zijn we naar een ondergrondse pub geweest en hebben we geslapen in een ondergronds hostel.
Voordat we uiteindelijk de Flinders Ranges bereikt hebben in Zuid Australie hebben we nog een hele dag gereden, waarbij we verschillende rare reptielen zijn tegengekomen, de Brumby's (wilde paarden) over de woestijn hebben zien galloperen, zoutmeren in de woestijn hebben waargenomen en kennis hebben gemaakt met Road Trains, trucks die zo groot zijn dat je van de weg af moet omdat de truck de twee banen in beslag neemt. Zo zagen we een Roadtrain die een bungalow aan het vervoeren was... tsja, dat is ook een manier om te verhuizen.
Wat hebben we verder nog gedaan? We zijn nog een dag gaan wandelen in de Flinders Ranges, een natuurgebied ten noorden van Adelaide. En we zijn gaan wijnproeven in de Clare Valley, een bekend wijngebied hier. Op 25 augustus zijn we weer in Adelaide aangekomen, heb ik Anouk rondgeleid in 'mijn' stad en morgen ga ik mijn eindpresentatie geven!!! Dus kan krijg ik ook een cijfer voor m'n werk in Australie als het goed is. Nog even afwachten dus...
Tot snel allemaal!!! En bedankt voor al jullie leuke berichtjes die jullie hebben achtergelaten in de 7 maanden dat ik hier ben geweest :). Leuk dat jullie mij gevolgd hebben!
Over en uit!
Sharon
-
28 Augustus 2011 - 10:42
Toine Lamers,:
Allerbeste Anouk en Sharon,
Jammer dat er een einde is gekomen aan jullie mooi verhalen. Ik heb er erg van genoten en nu wil ik ook de echte verhalen uit jullie mond horen. Het probleem voor jullie is dan waar je moet beginnen. Zoveel dingen meegemaakt en dan vraagt iemand aan jullie: Hoe was het? Dat heb ik zelf ook steeds meegemaakt als ik terug kwam van enkele maanden wandelen in Frankrijk en Spanje. Ik heb toen al snel besloten iedere keer een klein boekje te maken van de meest indrukwekkende gebeurtenissen en dat dan aan vrienden en bekenden gegeven. Moeten jullie ook doen en ik wil dan ook graag een exemplaar. Oké?
Een goede terugreis gewenst en ik hoop jullie snel te ontmoeten.
Toine Lamers
En..... ik ga vandaag enkele dagen naar Terschelling. Er moet verschil zijn!!!! -
28 Augustus 2011 - 11:02
Gerd En Cathi:
Hallo Ihr zwei Lieben,
was war das eine Erlebnisreise!
Es war wie ein spannendes Buch, was Du da immer geschrieben hast Sharon.
Aber mit den Mäusen das war nicht so schön, br.....
Übrigens die Bilder sind fantastisch!!!
Wir freuen uns riesig auf ein Wiedersehen und wünschen euch Beiden einen gute Heimreise. XXX -
28 Augustus 2011 - 11:19
Henk En Els Kessels:
Hoi Sharon en Anouk,
Leuk om te lezen dat jullie zo veel ondernomen hebben, maar helaas ( voor jullie )zit de reis er ( bijna ) op.
Sharon, hopenlijk haal jij voor je eindpresentatie een goed cijfer,maar jou kennende zit dat wel goed.
Dan kun je later met een dubbel goed gevoel aan deze tijd terug denken.
Geniet nog van die laatste dagen in Adelaide en een prettige terugreis naar Nederweert, waar we blij zijn dat je weer heelhuids bij ons terug bent.
Groetjes en hopenlijk tot 3 september.
Henk en Els -
28 Augustus 2011 - 13:21
José En Ton :
Lieve Sharon,
Wat weer een mooi en goed geschreven verhaal. Wij weten dat je met dubbele gevoelens dit mooie land gaat verlaten, maar wat hebben jullie veel gezien en meegemaakt daar in 7 maanden. We kijken uit naar je thuiskomst a.s. donderdag. Het is wel een goed idee van Toine om een boek uit te geven met jullie verhalen of een mooie presentatie geven met de bijbehorende foto's.
Sharon veel succes met je presentatie morgen.
Wij wensen jullie een hele goede terugreis en we zien jullie op Frankfurt-Airport.
Groetjes,
Pap en Mam -
29 Augustus 2011 - 11:05
Mariska:
wooow, dat was het alweer (bijna)! Veel beleeft zo te zien! Succes met je eindpresentatie en een hele fijne reis naar huis! Heb zin om je weer te zien!
xxx -
30 Augustus 2011 - 07:06
Fam. Claessens:
Hoi Sharon, Wat zul jij vooral slank gebleven zijn in Australie!! Volgens mij heb jij in die maanden daarginds , meer geklommen en geklauterd als ooit tevoren!!! Altijd ergens goed voor! Heb je al een baby-kangaroetje in je toilet-zakje gedaan om mee naar hier te brengen? Dat zouden wij best wel "lef hebben" vinden . groetjes en een hele goeie reis terug naar ons kleine kikkerlandje met tot nu toe nog geen baby-kangeroetje in onze buurt. Veel succes en tot heel binnenkort weer op de Jasmijnstraat!!! Doeiiiiii -
31 Augustus 2011 - 10:09
Loes:
Ohmygoddd wakker worden met een muis naast je gezicht!! Dat is echt een van die grote nachtmerries die ik altijd heb! Ik heb wel zwaar respect voor je gekregen hoor Sharon. Je bent een ware Outback Jane geworden daar!!
Hopelijk is je eindpresentatie goed gegaan!
Succes met afscheid nemen en je reis. Tot van het weekend een keer lijkt me!
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
