'Sweet goodbyes' en stressmomentjes
Door: sharonkessels
Blijf op de hoogte en volg Sharon
10 Februari 2011 | Australië, Adelaide
Hi everybody!
Hier ben ik dan, mijn eerste berichtje vanuit down under. Alles begon afgelopen vrijdag, waar ik na mijn laatste tentamen een afscheidsfeestje hield. Gelukkig hadden mijn lieve vriendinnetjes een geniale verrassing: ze bleven met z’n allen gezellig slapen, zodat ik die avond nog geen afscheid van ze hoefde te nemen. En ik had hulp om alles in te pakken en op te ruimen, aangezien ik die zaterdag mijn kamer al uit moest. Een paar extra handen bleken essentieel om mijn kamer op tijd leeg te krijgen. Dames, bedankt!
Bij het afscheid zelf heb ik het (tegen alle verwachtingen in) redelijk droog gehouden. Alleen toen ik in m’n autootje Nijmegen achter me liet en 3fm ineens besloot om ‘sweet goodbyes’ van Krezip uit de speakers te laten knallen, moest ik toch even slikken. De dagen erna bestonden uit afscheid nemen van familie, dozen uitpakken, backpack inpakken, weer uitpakken, en weer inpakken. Maar het is me toch allemaal gelukt! (slechts 17 kg!!!)
Op dinsdag 8 februari was het dan eindelijk zo ver. ’s Ochtends moest ik afscheid nemen van Kay, onze hond.. en m’n broertje (Collin), die diezelfde middag slaagde voor zijn rijbewijs. Congrats little brother! Daarna zijn we (pap, mam en ik) in de auto gestapt en naar Frankfurt gereden.
Eenmaal aangekomen op het vliegveld en al zoekende naar de juiste terminal ontmoette ik Katja, een Duits meisje dat (ook) in haar eentje naar Australie vertrok om een aantal maanden mee te helpen op een ranch in de outback. Blij dat we iemand hadden gevonden die in dezelfde situatie zat besloten we tot Sydney samen te reizen, en een beetje op elkaar te letten.
Maar de stressmomenten begonnen al bij de incheckbalie in Frankfurt. “Ma’am, do you have a visa?” Vol trots liet ik mijn visum zien, dat bloed, zweet en tranen gekost heeft. De man achter de balie fronste zijn wenkbrauwen en checkte nogmaals m’n paspoort. Daarna kreeg ik de mededeling dat m’n paspoort niet gekoppeld was aan het visum. Wist ik wel zeker dat dit het goede paspoort was? Ik knikte zo hard dat mijn hoofd bijna van m’n romp rolde… wat gingen we nou krijgen?! Anyway, om een lang verhaal kort te maken, een servicebalie en twee telefoontjes naar Australie later bleek dat de immigratiedienst een ‘2’ was vergeten in te vullen bij de koppeling naar m’n paspoortnummer, en kreeg ik alsnog (op tijd!) mijn visum. Hehe.
De vlucht naar Singapore was niet eens zo slecht. Er waren goede films (iedereen z’n eigen schermpje of course ;P), knappe mannelijke stewards en er werd goed voor ons gezorgd. Alleen was het een beetje verwarrend wanneer we nou precies moesten gaan slapen, aangezien we nacht – dag – nacht – dag kregen in amper 24 uur. Eenmaal in Singapore aangekomen was het maar liefst 31 graden en vroeg ik mezelf af waarom ik in godsnaam zoveel had aangetrokken. Oh ja, omdat er niet meer kleding in m’n backpack ging.
De vlucht van Singapore naar Sydney verliep iets minder soepel. We hadden meteen dik een half uur vertraging en ik hoorde dat ik in Sydney opnieuw m’n bagage moest inchecken, waardoor er amper drie kwartier in Sydney overbleven om m’n bagage op te halen, door de douane te gaan, m’n bagage weer in te checken, van terminal 1 naar terminal 3 te gaan en te boarden voor de vlucht naar Adelaide. Stress!!!
Uiteindelijk ging de incheckbalie voor Adelaide om 7.45 dicht en was ik (na een kort sprintje) dertig seconden voor tijd als laatste… maar op tijd! Vervolgens liep ik me zo te haasten om de boarding bij terminal 3 nog te halen, dat ik met een knalrode kop en bezweet bij de douane aankwam. Resultaat: ik werd eruit gepikt voor een drugscontrole. Fijn! Gelukkig hoefden ze alleen een monster te nemen van m’n kleding en m’n tas :P, maar het was toch vet om eens in het echt te zien hoe ze dat bij ‘border security’ allemaal doen. Daarna op een drafje naar de boarding gegaan en natuurlijk weer op het nippertje gered. Deze stress was wel terecht, toch :P?
Eenmaal in Adelaide aangekomen (overigens is het hier ook 35 graden, maar ik heb airco!) had ik geen stress meer. Iedereen is zoooo aardig hier! Ik werd door iedereen geholpen met tassen, de buschauffeur liet zelfs even z’n passagiers wachten om met me uit te stappen en me de weg te wijzen naar m’n kamer. M’n kamer is trouwens echt chill :). Ik zit letterlijk in het midden van het centrum, met aan de ene kant de uni en de andere kant het winkelcentrum, tegenover het centraal station. De mensen zijn aardig, het gebouw is nieuw. Je kunt het zien als een soort hoogeveldt, maar dan met betere voorzieningen, iedereen heeft z’n eigen badkamer en minder mensen op een gang. Ik woon op de 2e verdieping (van de 19).
Terwijl ik de algemene ruimten (met dakterras incl bbq’s, pooltafel, megatv en airhockeytafel) aan het verkennen was kwam ik meteen wat mensen tegen. Ash (afgekort) een Indiaas meisje, woont al vanaf haar 10e in Sydney en studeert nu in Adelaide, heeft me rondgeleid, en daarna zijn we samen gaan shoppen in het GE-WEL-DIGE winkelcentrum van Adelaide, hebben we een hapje gegeten en een filmpje gekeken. Dit weekend gaan we samen naar de Adelaide ZOO.
Met andere woorden, het komt wel goed met mij hier. De onrust van het weggaan kan plaats gaan maken voor de rust van het weg zijn. Het is echt ongelofelijk makkelijk contact maken en Australiers zijn ontzettend aardig. Morgen ga ik om 11.00 u kennis maken met m’n stagebegeleider en collega’s, en daarna misschien even naar de Ikea, die hebben ze hier ook namelijk, en ik kan wel wat handige spulletjes gebruiken. En oh ja, heb tot nu toe één ganggenoot ontmoet, een Australische jongen, wel prima. Ik mag zijn keukenspullen gebruiken ;).
Zo, en ondanks dat het hier pas kwart over 8 is, ga ik slapen… want ik ben al heeuuul lang wakker, en dit verhaal is al veel te lang. Morgen weer een dag.
Bye mates!
Hier ben ik dan, mijn eerste berichtje vanuit down under. Alles begon afgelopen vrijdag, waar ik na mijn laatste tentamen een afscheidsfeestje hield. Gelukkig hadden mijn lieve vriendinnetjes een geniale verrassing: ze bleven met z’n allen gezellig slapen, zodat ik die avond nog geen afscheid van ze hoefde te nemen. En ik had hulp om alles in te pakken en op te ruimen, aangezien ik die zaterdag mijn kamer al uit moest. Een paar extra handen bleken essentieel om mijn kamer op tijd leeg te krijgen. Dames, bedankt!
Bij het afscheid zelf heb ik het (tegen alle verwachtingen in) redelijk droog gehouden. Alleen toen ik in m’n autootje Nijmegen achter me liet en 3fm ineens besloot om ‘sweet goodbyes’ van Krezip uit de speakers te laten knallen, moest ik toch even slikken. De dagen erna bestonden uit afscheid nemen van familie, dozen uitpakken, backpack inpakken, weer uitpakken, en weer inpakken. Maar het is me toch allemaal gelukt! (slechts 17 kg!!!)
Op dinsdag 8 februari was het dan eindelijk zo ver. ’s Ochtends moest ik afscheid nemen van Kay, onze hond.. en m’n broertje (Collin), die diezelfde middag slaagde voor zijn rijbewijs. Congrats little brother! Daarna zijn we (pap, mam en ik) in de auto gestapt en naar Frankfurt gereden.
Eenmaal aangekomen op het vliegveld en al zoekende naar de juiste terminal ontmoette ik Katja, een Duits meisje dat (ook) in haar eentje naar Australie vertrok om een aantal maanden mee te helpen op een ranch in de outback. Blij dat we iemand hadden gevonden die in dezelfde situatie zat besloten we tot Sydney samen te reizen, en een beetje op elkaar te letten.
Maar de stressmomenten begonnen al bij de incheckbalie in Frankfurt. “Ma’am, do you have a visa?” Vol trots liet ik mijn visum zien, dat bloed, zweet en tranen gekost heeft. De man achter de balie fronste zijn wenkbrauwen en checkte nogmaals m’n paspoort. Daarna kreeg ik de mededeling dat m’n paspoort niet gekoppeld was aan het visum. Wist ik wel zeker dat dit het goede paspoort was? Ik knikte zo hard dat mijn hoofd bijna van m’n romp rolde… wat gingen we nou krijgen?! Anyway, om een lang verhaal kort te maken, een servicebalie en twee telefoontjes naar Australie later bleek dat de immigratiedienst een ‘2’ was vergeten in te vullen bij de koppeling naar m’n paspoortnummer, en kreeg ik alsnog (op tijd!) mijn visum. Hehe.
De vlucht naar Singapore was niet eens zo slecht. Er waren goede films (iedereen z’n eigen schermpje of course ;P), knappe mannelijke stewards en er werd goed voor ons gezorgd. Alleen was het een beetje verwarrend wanneer we nou precies moesten gaan slapen, aangezien we nacht – dag – nacht – dag kregen in amper 24 uur. Eenmaal in Singapore aangekomen was het maar liefst 31 graden en vroeg ik mezelf af waarom ik in godsnaam zoveel had aangetrokken. Oh ja, omdat er niet meer kleding in m’n backpack ging.
De vlucht van Singapore naar Sydney verliep iets minder soepel. We hadden meteen dik een half uur vertraging en ik hoorde dat ik in Sydney opnieuw m’n bagage moest inchecken, waardoor er amper drie kwartier in Sydney overbleven om m’n bagage op te halen, door de douane te gaan, m’n bagage weer in te checken, van terminal 1 naar terminal 3 te gaan en te boarden voor de vlucht naar Adelaide. Stress!!!
Uiteindelijk ging de incheckbalie voor Adelaide om 7.45 dicht en was ik (na een kort sprintje) dertig seconden voor tijd als laatste… maar op tijd! Vervolgens liep ik me zo te haasten om de boarding bij terminal 3 nog te halen, dat ik met een knalrode kop en bezweet bij de douane aankwam. Resultaat: ik werd eruit gepikt voor een drugscontrole. Fijn! Gelukkig hoefden ze alleen een monster te nemen van m’n kleding en m’n tas :P, maar het was toch vet om eens in het echt te zien hoe ze dat bij ‘border security’ allemaal doen. Daarna op een drafje naar de boarding gegaan en natuurlijk weer op het nippertje gered. Deze stress was wel terecht, toch :P?
Eenmaal in Adelaide aangekomen (overigens is het hier ook 35 graden, maar ik heb airco!) had ik geen stress meer. Iedereen is zoooo aardig hier! Ik werd door iedereen geholpen met tassen, de buschauffeur liet zelfs even z’n passagiers wachten om met me uit te stappen en me de weg te wijzen naar m’n kamer. M’n kamer is trouwens echt chill :). Ik zit letterlijk in het midden van het centrum, met aan de ene kant de uni en de andere kant het winkelcentrum, tegenover het centraal station. De mensen zijn aardig, het gebouw is nieuw. Je kunt het zien als een soort hoogeveldt, maar dan met betere voorzieningen, iedereen heeft z’n eigen badkamer en minder mensen op een gang. Ik woon op de 2e verdieping (van de 19).
Terwijl ik de algemene ruimten (met dakterras incl bbq’s, pooltafel, megatv en airhockeytafel) aan het verkennen was kwam ik meteen wat mensen tegen. Ash (afgekort) een Indiaas meisje, woont al vanaf haar 10e in Sydney en studeert nu in Adelaide, heeft me rondgeleid, en daarna zijn we samen gaan shoppen in het GE-WEL-DIGE winkelcentrum van Adelaide, hebben we een hapje gegeten en een filmpje gekeken. Dit weekend gaan we samen naar de Adelaide ZOO.
Met andere woorden, het komt wel goed met mij hier. De onrust van het weggaan kan plaats gaan maken voor de rust van het weg zijn. Het is echt ongelofelijk makkelijk contact maken en Australiers zijn ontzettend aardig. Morgen ga ik om 11.00 u kennis maken met m’n stagebegeleider en collega’s, en daarna misschien even naar de Ikea, die hebben ze hier ook namelijk, en ik kan wel wat handige spulletjes gebruiken. En oh ja, heb tot nu toe één ganggenoot ontmoet, een Australische jongen, wel prima. Ik mag zijn keukenspullen gebruiken ;).
Zo, en ondanks dat het hier pas kwart over 8 is, ga ik slapen… want ik ben al heeuuul lang wakker, en dit verhaal is al veel te lang. Morgen weer een dag.
Bye mates!
-
10 Februari 2011 - 10:01
Kim:
Hee Sharon!
Wat ontzettend leuk om je verslag te lezen zeg! Je hebt al veel meegemaakt, met name veel stress lees ik;) Heb respect voor je meis! Wel super goed om te lezen hoe gemakkelijk het contact maken is daar, en hoe leuk je het al meteen vind! Dat gaat helemaal goed komen met jou daar! Geniet er van en ik lees wel weer hoe je het hebt daar ;)
Liefs xx Kim -
10 Februari 2011 - 10:26
Loes:
Hey Sharon!
Wat een leuk verhaal! Ik zie het helemaal voor me allemaal. Het is heel fijn om te horen dat je zo snel en gemakkelijk contact maakt daar, maar dat was van je te verwachten! Maar wel een opluchting (ook voor je ouders natuurlijk), om te horen dat je al vrienden maakt en leuke dingen kunt gaan doen met mensen.
Geniet van je ervaring, wij volgen je op de voet haha.
Succes, liefs en groetjes van Martijn
xx -
10 Februari 2011 - 10:57
Loudy:
Heey Sharon,
Wat leuk om wat van je te horen vanuit verweggistan! haha
Ga er lekker van genieten daar maar dat zal wel goed komen zoals ik nu lees!
(K) Loudy -
10 Februari 2011 - 11:02
Lydia:
Super vet klinkt het allemaal! fijn dat je al iemand hebt gevonden om mee te winkelen/eten etc :) Maar die vliegtuigen, jeetje, dan zou ik ook stressen! -x- -
10 Februari 2011 - 11:35
Toine Lamers:
Allerbeste Sharon,
Je weet natuurlijk dat op 18 maart de MFVN-Gala in Wijnfort Lent wordt gehouden en dan zal ik je toch wel even missen. Ik heb net nog even gekeken naar de foto's die verleden jaar bij het Gala gemaakt zijn met Sharon in haar 'Goldfinger' gouden jurk, prachtig. Nu geen heimwee krijgen als je dit leest!
Jij bent wel een beetje een Stresskip als ik jouw mooie verhaal lees over de vliegreis van Franfurt naar Adelaide. Ik kan het me ook wel een beetje voorstellen, zeker met het visum dat niet geheel klopte en wat niet jouw schuld was. Zweethandjes.
En nu settelen in je nieuwe omgeving en als oud-docent wens ik jou natuurlijk veel succes met jouw stage en mogelijk komt er een publicatie uit. Ik hoor graag weer snel van jou.
Toine -
10 Februari 2011 - 12:59
Mariska:
Fantastisch Sharon! Je zult zien dat je het er ontzettend naar je zin zult krijgen! Leuk dat je al zo snel contacten hebt en dat je stekje je zo goed bevalt! Hopelijk is je stage net zo leuk :)
xx Liefs! -
10 Februari 2011 - 13:32
Marja:
Hee Sharon!!
Goed aangekomen lees ik, ondanks wat stress-momentjes. Leuk verhaaltje! Fijn om te lezen dat je er gemakkelijk contacten legt. Het weer is er heel wat beter dan hier zie ik, geniet ervan!
xxx Marja -
10 Februari 2011 - 14:10
Anouk:
Hee meis! Superleuk om te lezen wat je allemaal doet! Fijn dat je het daar al gelijk zo leuk hebt, en gelukkig kan ook het geweldige winkelcentrum bekijken! Superveel plezier!
x -
10 Februari 2011 - 14:51
Gerd & Cathi:
Liebe Sharon,
Wir freuen uns das Du gut angekommen bist und das wir was von Dir hören. Das war ja eine Erlebnisreise, aber alles ist doch gut gegangen. Genieß Deine Tage und pass auf Dich auf!!! Liebe Grüße,
Gerd & Cathi -
10 Februari 2011 - 17:07
De Buurtjes Van Nr19:
Nou sharon, alles dus toch vrij soepeltjes verlopen. Het feest kan dus beginnen. Heb je ook een schroevendraaier meegekregen van pap, voor die spulletjes van ikea???? Nou meid maak er wat van daar en we volgen je.
Groetjes van ons allemaal -
10 Februari 2011 - 19:54
José En Ton:
Goeie Morgen Sharon.
Enne, goed geslapen de eerste nacht?Fijn om te horen dat het goed gaat.
Geniet dit weekend nog maar van het mooie weer. We zouden het leuk vinden als je binnenkort nog enkele foto's op je weblog plaatst.
We hebben je eerste reisverslag uitgeprint en oma en opa laten lezen vanavond.
Ze zijn nu heel erg gerustgesteld, mede omdat het zo goed gaat daar.
Groetjes,
Pap en Mam en een pootje van Kay -
10 Februari 2011 - 22:05
Heleen:
Sharon! Wat goed dat het allemaal gelukt is. En deze stress was terecht hoor, soms brengt stress je namelijk wel net even op tijd naar het volgende vliegtuig!
Geniet van je eerste dagen daar in Adelaide! Gaat helemaal goedkomen zo te horen!
xx -
11 Februari 2011 - 19:51
Toos Kessels:
Ja Sharon, ik zie het al, het gaat helemaal goedkomen daro.
Geniet ervan. -
11 Februari 2011 - 23:27
Floor:
ha lieve sharon!
Tsja.. stress met vliegtuigen, dat komt mij erg bekend voor! :P
Gelukkig is alles goedgekomen.
En wat leuk om via deze site te lezen waar ons mooie gala gaat plaatsvinden :)
kus! -
12 Februari 2011 - 14:18
Anouk:
heej meis!
dit gaat gooeddd!! geniet ervan, je hebt het verdiend! en ondanks je stressmomentjes heb je ons in dit verhaal al heel erg jaloers gemaakt!
Ik weet niet of het door het winkelcentrum, je kamer, de temparatuur, de knappe mannelijke stewards of gewoon door het feit dat je voor 7 maande down under gaat, komt, maar het gaat helemaal goedkomen met jou!
Veel plezier met je bbq vanavond! (of vanacht of vanochtend, hoe laat is het bij jou?)
x -
12 Februari 2011 - 14:20
Anouk:
oh, en toine, dankjewel voor het verklappen van de locatie van het gala :D -
12 Februari 2011 - 17:12
Wiek & Tooske:
Hoi Sharon wat moet dit een geweldige ervaring voor je zijn !! wij blijven je mailtjes volgen en hopen je ook via scyp ff bij te kletsen heeeeeeel veeeeeel suc 6 met je stage en de groetjes van ome Wiek & tante Tooske -
12 Februari 2011 - 22:04
Hanneke:
Klinkt nu al supervet! Ben nu al jaloers! Met je kamertje gaat het goed, ik zal er goed op passen :) Veel plezier, ben benieuwd naar je volgende verhaal! -
13 Februari 2011 - 09:31
Daan:
Leuk om te lezen Sharon! Zo voelt het alsof ik weer effe terug ben, heerlijk! Heel veel plezier daar en pak alle kansen!
x -
13 Februari 2011 - 22:15
Hirlande:
Klinkt als een goed begin (nadat je uit het vliegtuig was). Geniet er maar op los en succes morgen op je eerste stagedag!
kus -
16 Februari 2011 - 16:23
Duby:
He he,
Fijn dat je goed aangekomen bent. Ondanks de stress natuurlijk, maar dat hoort ook wel een beetje bij je. :P
Geniet ervan en zorg dat je er alles uithaalt wat er mogelijk in zit! :)
grtzz
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
