Oranje boven & diep down under

Hallo allemaal,

Het is weer een tijdje geleden sinds mijn laatste update (drie maanden maar liefst, oeps!), maar dat is geen teken dat het niet goed gaat hoor! In tegendeel, we hebben niks te klagen ☺.

Wat kenmerkte de afgelopen drie maanden? Het is eindelijk een beetje afgekoeld, en hoewel we de afgelopen maanden nog steeds vaak temperaturen boven de twintig graden hadden regent het nu regelmatig. Het wakeboardseizoen was in april dus een beetje over, en ik heb toen maar besloten om in plaats van het wak boarden, jawel, te duiken. Ik had sinds mijn cursus vorig jaar maar twee keer gedoken en het was eigenlijk al een beetje uit mijn gedachten, maar ik zag toevallig dat de duikschool in april een gratis trainingsdag organiseerde bij een schipwrak (van de XHMAS Hobart, een oud marineschip). Het schip ligt op 30 meter diepte, en aangezien ik met mijn duikcertificaat maar tot 18 meter mocht en dit een ultieme gelegenheid was om het eens met een instructeur te gaan verkennen, kon ik die kans natuurlijk niet laten liggen ☺. En het was vet! We konden door het schip heen zwemmen en zagen grote krabben, vissen en roggen die van het schip hun huis hadden gemaakt. Ik kan niet wachten om nog eens terug te gaan om meer ervan te zien, want het is zo groot dat je niet alles in een paar keer kan verkennen. Na de schipwrakduik hebben we nog een tweede duik gedaan bij Rapid Heads, bij rotsen waar een aantal zeehonden lagen te zonnebaden. Toen we het water in gingen kwam een aantal zeehonden met ons mee om te kijken wat wij aan het doen waren (en om te spelen volgens mij!). Het was een onvergetelijke ervaring om de zeehonden een uur lang om je heen te zien zwemmen, ze wilden echt met ons communiceren leek het wel, en er was er een die zelfs onze instructeur begon te imiteren. Net honden (nou weet je hoe ze aan de naam komen, hèhè). Je kon ze zelfs aanraken…
Je kunt je wel voorstellen dat ik na deze duikdag het duikvirus weer te pakken had, en ik ben de afgelopen maand weer een volle dag gaan duiken in Port Noarlunga. Ik deed mijn wetsuit om half 9 ’s ochtends aan en om 7 uur ’s avonds pas uit! De dag bestond uit een navigatieduik (ik weet eindelijk hoe ik onder water mijn kompas kan gebruiken haha), een duik om je drijfvermogen te optimaliseren (omhoog en omlaag gaan alleen door je ademhaling aan te passen bijvoorbeeld), en een nachtduik! Als het donker is komen er andere dieren tevoorschijn dan gedurende de dag. Toen ik eenmaal over de initiële “f**k wat is het donker” heen was zagen we inktvissen, octopussen, krabben (die ons wilden aanvallen haha) en allerlei kleine nachtdiertjes tevoorschijn komen. Het was alsof je op een totaal verschillende locatie aan het duiken was. Het lijkt erop dat ik ook maar eens een duikzaklamp moet aanschaffen. Maar goed, na deze duikdagen bleek dat ik genoeg had gedaan om mijn ‘advanced open water’ certificaat te ontvangen, wat betekent dat ik nu zonder instructeur tot 30 meter mag, jeej! Schipwrak here I come!

Verder zijn we tussen deze duikdagen nog twee weekjes weggeweest naar, jep, NEDERLAND! Het was echt heel leuk om familie en vrienden weer te zien en iedereen een bezoekje te brengen. Natuurlijk is 10 dagen in Nederland veel te kort om alles te doen wat je wilt doen, maar Tom en ik hebben ons goed vermaakt en hebben zelfs nog de tijd genomen om eventjes twee dagen in Utrecht de toerist uit te hangen. En om Koningsnacht te vieren in Breda, waar we bij Heleen mochten blijven slapen en een mooi feestje hebben gebouwd die avond ☺. Het was super, en ik had zelfs een beetje heimwee de week nadat ik terugkwam in Adelaide. Maar gelukkig duurt het niet te lang voordat ik familie weer zie, want in november komen mijn ouders 3,5 week naar Australie! Het wordt hun eerste trip buiten Europa, dus ik hoop dat ze de vliegreis overleven haha. We gaan gezellig samen de great ocean road rijden, en vanuit Melbourne dan nog een weekje Tasmanie verkennen. Ik ben een groot fan van Tasmanie dus ik heb er nu al zin in ☺, en weet zeker dat mijn ouders het super gaan vinden!

Wat me verder is opgevallen hier in Oz is dat iedereen fan is van: het Eurovisie Songfestival. Geen grap, echt waar. Iedereen kijkt ernaar, en ze vinden het ongelofelijk als je als Europeaan het niet elk jaar kijkt. En om eerlijk te zijn, het televisiecommentaar door de Australiers is eigenlijk ook wel hilarisch, ze hebben er sinds dit jaar dus ook een nieuwe Nederlandse fan bij haha. Ze hadden dit jaar ook een Australisch debuut op het Songfestival met een Australische zangeres in de pauze, inclusief mannen in koala- en kangoeroepakken en surfdudes die over het podium sprongen (cringe…).

Binnenkort begint het WK, en alle Nederlandse wedstrijden beginnen tussen 1:30 en 4:30 ’s nachts…. Super fijn dus ☹. Ik weet nog niet wat er precies wordt georganiseerd maar ik heb het werk al laten weten dat ik de ochtenden na de wedstrijden vrij neem haha. Zeker Nederland – Australie gaan we niet missen! Gracies oranje trui is al besteld :P.

Dit was het weer, hoop dat het niet te lang was! Tot de volgende update (kan ff duren dus :P).

Groetjes en tot mails, Skypes, Facebooks of wat dan ook.
Sharon