Drie jaar in Oz... Aussie or Dutch?
Door: Sharon Kessels
Blijf op de hoogte en volg Sharon
07 December 2015 | Australië, Vale Park
Ongeveer drie jaar geleden verhuisde ik naar Adelaide… het voelt alsof ik hier al heel lang ben maar ik kan het me ook nog herinneren als de dag van gisteren. Ik ben veranderd en veel dingen zijn anders sinds ik ben geemigreerd, thuis en hier, maar sommige dingen ook weer helemaal niet.
Het is weer het einde van het jaar en ik heb zitten denken hoe ik ben ver-Aussied de afgelopen drie jaar. Zo heb ik bijvoorbeeld (1) dit jaar geen Sinterklaas gevierd… zelfs geen pepernoten gegeten! De Kerstboom hadden we al veel te vroeg staan, en zelfs de winkels waren in oktober al versierd met kerstdecoraties… hier hoeven we niet te wachten tot de Sint weer terug naar Spanje is. (2) De zon schijnt nu bijna elke dag en ik voel niet meer de druk om elke keer als ik een zonnestraaltje zie naar buiten te gaan. Nederlanders zijn normaliter zonaanbidders (was ik ook!), maar hier smeer ik tegenwoordig met gemak factor 50+. Op hete dagen zitten we lekker binnen met de airco aan, en terwijl in NL iedereen op het terras een plekje wil in de zon, zijn hier de plekjes in de schaduw het eerste bezet. Het gaat hier niet om bruin worden, maar om het voorkomen van huidkanker en huidveroudering.
(3) Het begint intussen normaal te worden dat ik om 3 uur ‘s ochtends wakker kan worden omdat er een koala in de tuin zit te krijsen, of dat een possum of een kaketoe bij ons slaapkamerraam aan het rondscharrelen is. Ik vind het ook niet meer raar om een spin ter grootte van m’n hand door de woon- of slaapkamer te zien rennen…. en die vervolgens te moeten vangen met een emmer en een stuk karton. Vanochtend toen ik wakker werd zag ik zelfs een spin over ons dekbed kruipen… dat had ik dan weer niet eerder meegemaakt. Ieieieiek! Tom was ook meteen wakker door mijn geschreeuw ;).
(4) Muziek van Nederlandse artiesten van de afgelopen drie jaar herken ik niet… wat ik wel ken zijn de regels voor cricket en Australian Football (footy). Cricket is niet zo saai als het lijkt! En ik schreeuw net zo hard mee tijdens een footy game als de rest van de Aussies hier. Go Crows!
(5) De stresskip die ik drie jaar geleden was ben ik niet meer… ik wordt niet meer gestresst als de bus twee minuten te laat is (ik ben allang blij als ie komt opdagen!), en heb de ‘no worries’ lifestyle toch wel een beetje geadopteerd…. Hoewel misschien niet zo extreem als sommige echte Aussies.
(6) Ook mijn eetgewoonten zijn veranderd… In Nederland lunchte ik meestal gewoon met een boterhammetje met (pinda)kaas, maar hier is het eten zo divers (multicultureel) dat ik elke dag een nieuwe cuisine kan uitproberen. Aan eettentjes geen gebrek door de ‘uit eten’ cultuur die hier heerst! En ben inmiddels ook verslaafd geraakt aan koffie…. Sorry maar de koffie hier is zo veel beter dan de Nederlandse koffie. Don’t know why…misschien omdat we hier veel Italiaanse barrista’s hebben?
(7) Het is normaal om 5 uur te moeten rijden voor een weekendje weg, en even op de koffie bij vrienden die een uur verderop wonen is niet raar meer. Ik bedoel, Melbourne is de dichtstbijzijnde grote stad buiten Adelaide en ligt op 8 uur rijden! Of je vliegt ‘effe’ op en neer. In Nederland vond ik het al ver als het meer dan een half uur duurt om ergens te komen. (8) En last but not least…. Engels wordt meer en meer mijn natuurlijke taal. Ik betrap me er zelfs soms op dat ik woorden voor mezelf vanuit het Engels naar het Nederlands moet vertalen, in plaats van andersom….
Niet alles is veranderd… het Nederlandse wat ik na drie jaar nog steeds niet kwijtraak:
- Ik hou nog steeds van kaas, drop, frikandellen en belgisch bier, en eet nog steeds boterhammen met hagelslag en pannenkoeken met spek en stroop. Ook maak ik nog steeds boerenkoolstamppot op winterse dagen…. En ik mis Limburgse vlaai!
- Ik ga nog altijd liever met de fiets naar het werk dan met de auto…
- Kerst in de zomer went nooit, en voelt niet echt als Kerstmis….
- Australie voelt nog steeds als een spannende plek…. Elk weekend voelt als vakantie en we gebruiken de weekenden daarom ook vaak voor uitstapjes en leuke dingen
- Ik schrijf nog steeds verjaardagskaarten voor mensen die jarig zijn (dat gebeurt hier niet zo vaak)
- En ik klaag nog steeds regelmatig over de staat van de fietspaden hier, en de automobilisten die fietsers over het hoofd zien of negeren… de fietsinfrastructuur in Nederland is zo goed vergeleken met hier… ik wou dat we dat hier ook hadden .
We zijn inmiddels aan het bedenken wat we de komende drie jaar willen doen, en ik ga binnenkort (als het goed is) met Tom een partnervisum aanvragen, wat me hopelijk een permanente verblijfsvergunning geeft. Als dat allemaal rond is kan ik zo veel Australie in en uit gaan als ik wil (wat nu niet kan, omdat ik voor mijn job moet blijven werken als ik mijn visum wil behouden), dus er is een optie om in 2017, als het visum gedoe allemaal rond is, misschien een tijdje naar Nederland te komen…. Wie weet wat de toekomst brengt! Wij wensen iedereen alvast een fijne feestmaand (wordt het een witte Kerst in Nederland?), en misschien tot volgend jaar! Wij komen in elk geval in september/oktober met Tom’s familie een tijdje naar Nederland (en Polen) voor een familievakantie , maar dat duurt nog even.
Het is weer het einde van het jaar en ik heb zitten denken hoe ik ben ver-Aussied de afgelopen drie jaar. Zo heb ik bijvoorbeeld (1) dit jaar geen Sinterklaas gevierd… zelfs geen pepernoten gegeten! De Kerstboom hadden we al veel te vroeg staan, en zelfs de winkels waren in oktober al versierd met kerstdecoraties… hier hoeven we niet te wachten tot de Sint weer terug naar Spanje is. (2) De zon schijnt nu bijna elke dag en ik voel niet meer de druk om elke keer als ik een zonnestraaltje zie naar buiten te gaan. Nederlanders zijn normaliter zonaanbidders (was ik ook!), maar hier smeer ik tegenwoordig met gemak factor 50+. Op hete dagen zitten we lekker binnen met de airco aan, en terwijl in NL iedereen op het terras een plekje wil in de zon, zijn hier de plekjes in de schaduw het eerste bezet. Het gaat hier niet om bruin worden, maar om het voorkomen van huidkanker en huidveroudering.
(3) Het begint intussen normaal te worden dat ik om 3 uur ‘s ochtends wakker kan worden omdat er een koala in de tuin zit te krijsen, of dat een possum of een kaketoe bij ons slaapkamerraam aan het rondscharrelen is. Ik vind het ook niet meer raar om een spin ter grootte van m’n hand door de woon- of slaapkamer te zien rennen…. en die vervolgens te moeten vangen met een emmer en een stuk karton. Vanochtend toen ik wakker werd zag ik zelfs een spin over ons dekbed kruipen… dat had ik dan weer niet eerder meegemaakt. Ieieieiek! Tom was ook meteen wakker door mijn geschreeuw ;).
(4) Muziek van Nederlandse artiesten van de afgelopen drie jaar herken ik niet… wat ik wel ken zijn de regels voor cricket en Australian Football (footy). Cricket is niet zo saai als het lijkt! En ik schreeuw net zo hard mee tijdens een footy game als de rest van de Aussies hier. Go Crows!
(5) De stresskip die ik drie jaar geleden was ben ik niet meer… ik wordt niet meer gestresst als de bus twee minuten te laat is (ik ben allang blij als ie komt opdagen!), en heb de ‘no worries’ lifestyle toch wel een beetje geadopteerd…. Hoewel misschien niet zo extreem als sommige echte Aussies.
(6) Ook mijn eetgewoonten zijn veranderd… In Nederland lunchte ik meestal gewoon met een boterhammetje met (pinda)kaas, maar hier is het eten zo divers (multicultureel) dat ik elke dag een nieuwe cuisine kan uitproberen. Aan eettentjes geen gebrek door de ‘uit eten’ cultuur die hier heerst! En ben inmiddels ook verslaafd geraakt aan koffie…. Sorry maar de koffie hier is zo veel beter dan de Nederlandse koffie. Don’t know why…misschien omdat we hier veel Italiaanse barrista’s hebben?
(7) Het is normaal om 5 uur te moeten rijden voor een weekendje weg, en even op de koffie bij vrienden die een uur verderop wonen is niet raar meer. Ik bedoel, Melbourne is de dichtstbijzijnde grote stad buiten Adelaide en ligt op 8 uur rijden! Of je vliegt ‘effe’ op en neer. In Nederland vond ik het al ver als het meer dan een half uur duurt om ergens te komen. (8) En last but not least…. Engels wordt meer en meer mijn natuurlijke taal. Ik betrap me er zelfs soms op dat ik woorden voor mezelf vanuit het Engels naar het Nederlands moet vertalen, in plaats van andersom….
Niet alles is veranderd… het Nederlandse wat ik na drie jaar nog steeds niet kwijtraak:
- Ik hou nog steeds van kaas, drop, frikandellen en belgisch bier, en eet nog steeds boterhammen met hagelslag en pannenkoeken met spek en stroop. Ook maak ik nog steeds boerenkoolstamppot op winterse dagen…. En ik mis Limburgse vlaai!
- Ik ga nog altijd liever met de fiets naar het werk dan met de auto…
- Kerst in de zomer went nooit, en voelt niet echt als Kerstmis….
- Australie voelt nog steeds als een spannende plek…. Elk weekend voelt als vakantie en we gebruiken de weekenden daarom ook vaak voor uitstapjes en leuke dingen
- Ik schrijf nog steeds verjaardagskaarten voor mensen die jarig zijn (dat gebeurt hier niet zo vaak)
- En ik klaag nog steeds regelmatig over de staat van de fietspaden hier, en de automobilisten die fietsers over het hoofd zien of negeren… de fietsinfrastructuur in Nederland is zo goed vergeleken met hier… ik wou dat we dat hier ook hadden .
We zijn inmiddels aan het bedenken wat we de komende drie jaar willen doen, en ik ga binnenkort (als het goed is) met Tom een partnervisum aanvragen, wat me hopelijk een permanente verblijfsvergunning geeft. Als dat allemaal rond is kan ik zo veel Australie in en uit gaan als ik wil (wat nu niet kan, omdat ik voor mijn job moet blijven werken als ik mijn visum wil behouden), dus er is een optie om in 2017, als het visum gedoe allemaal rond is, misschien een tijdje naar Nederland te komen…. Wie weet wat de toekomst brengt! Wij wensen iedereen alvast een fijne feestmaand (wordt het een witte Kerst in Nederland?), en misschien tot volgend jaar! Wij komen in elk geval in september/oktober met Tom’s familie een tijdje naar Nederland (en Polen) voor een familievakantie , maar dat duurt nog even.
-
07 December 2015 - 08:23
José Kessels :
Weer een mooi verhaal Sharon. We kijk ernaar uit om jullie volgend jaar hier in Nederland te verwelkomen en als jullie in 2017 n u et naar Nederland komen, komen wij naar jullie toe.
Groetjes,
Jose en Ton
-
07 December 2015 - 12:25
Luud:
Dich luss nog beer, vlaai, koffie (heej esse wul lekkerder) en drop. Dus niks verangerdj. -
07 December 2015 - 16:02
Duby:
Mooi verhaal Sharon. Zo gaat het nu eenmaal, mensen veranderen door tijd en ervaringen en ik denk dat dit sneller gaat wanneer je ook nog in een heel ander land woont. Zolang je er zelf maar gelukkig mee bent. En het klinkt alsof dat het geval is.
En stiekem herken ik wel een aantal dingen. Alhoewel ik natuurlijk pas veel minder lang weg ben, en wel terug ga naar NL :)
Maar het maakt we wel erg nieuwsgierig naar Australië!
Gewoon goed genieten ;)
Grtz Duby -
07 December 2015 - 16:02
Duby:
Mooi verhaal Sharon. Zo gaat het nu eenmaal, mensen veranderen door tijd en ervaringen en ik denk dat dit sneller gaat wanneer je ook nog in een heel ander land woont. Zolang je er zelf maar gelukkig mee bent. En het klinkt alsof dat het geval is.
En stiekem herken ik wel een aantal dingen. Alhoewel ik natuurlijk pas veel minder lang weg ben, en wel terug ga naar NL :)
Maar het maakt we wel erg nieuwsgierig naar Australië!
Gewoon goed genieten ;)
Grtz Duby -
07 December 2015 - 22:29
Peggie:
Heej Sharon!
Wat heerlijk om je verhaal te lezen! Fijn dat jij je zo thuis voelt daar.
Ben jaloers op die "no worries"-lifestyle! Dat is echt SUPERmoeilijk hier vol te houden ;)
Al doe ik nog zo mijn best.. Tips? hihi
Geniet van je leventje daar en van de aankomende feestdagen!
Groetjes aan Tom en heel veel liefs van ons,
Chris en Peggie, Mirte, Siem, Ties. -
08 December 2015 - 13:25
Robburt:
Wat heb je dat weer super verwoord, leuk om te lezen!
Fijne feestdagen en een zonnige warme kerst! -
10 December 2015 - 13:07
Henk En Els:
Hoi Sharon,
Fijn om weer wat van jou te horen, leuk dat het zo goed gaat ( behalve van die .... spinnen, jakkie ! )
Moeten we je misschien een stuk overheerlijke Limburgse vlaai sturen ? zodat je ons niet vergeet.
( Laat maar weten hoe. ☺ ) en hoe gaat het met Grazy ?
Met ons gaat het goed, we wensen jou en Tom, Hele Fijne Feestdagen en een Gelukkig 2016.
Misschien tot volgend jaar.
groetjes uit Ne-j Wieërt, Henk en Els. -
27 December 2015 - 15:40
Toine Lamers:
Allerbeste Sharon,
Een wat late reactie van mij omdat ik met mijn geliefde een maand naar Cuba ben geweest. Een mooi land met fantastische muziek en als je van oude auto's houdt moet je er gaan wonen. Het is onbegrijpelijk dat die stinkkarren nog rondrijden op die zeer slechte wegen maar het doet met wel herinneren aan de Amerikaanse auto's in Nederland in de jaren 50 en 60. Verder ben ik daar mijn held uit mijn studententijd, Che Guevara, op zeer vee plaatsen tegengekomen en wel door die iconische foto ooit gemaakt door de fotograaf Korda. Veel historische plaatsen bezocht en zijn pet met ster gekocht natuurlijk!
Bij jullie gaat het goed lees ik en je wordt al een echte Aussie zoals je schreef. Ik hoop jou toch nog wel een keer in Nederland te ontmoeten en een potje bier met jou te drinken in de Aesculaaf of waar dan ook in Nijmegen en als Duby dan ook toevallig in Nederland is zal het een groot herinneringsfestijn worden!
De allerbeste wensen voor 2016, ook voor Tom en al jouw vrienden aldaar.
Toine Lamers,
Oud-docent Celbiologie en Histologie
-
31 December 2015 - 16:16
Emmy, Peter,Chris En Daan:
Hoi Sharon en Tom,
Wij willen het jaar toch ff goed afsluiten, dus wat is er nou beter dan jullie ff een berichtje terug te sturen!!!
We schrokken ervan dat het al weer 3 jaar geleden is, de tijd vliegt, óók hier in Nederland dus!
Jullie hadden weer een mooi verhaal geschreven en weer veel beleefd! Met Halloween hebben jullie dus wel góed gevulde soep gehad van die handje-grote gezellige spinnen in bed!!! Nou, op dát stukje van jullie leventje zover weg zijn we dus níet jaloers! Maar evengoed, was de soep lekker? Onze kerst was zeker niet wit dit jaar, maar die kerst bij jullie klopte ook niet echt hè, 38graden!!! Maar ja, die kerst-liedjes hebben jullie natuurlijk gewoon gezongen bij de boom, tóch? Die koala-beertjes die blijven toch nog goed komen bij jullie. Die komen hier nou nooit in de tuin en bij de buren ook al niet, da's wel jammer! Maar uit de mooie brief, kunnen we nog steeds wel opmaken dat het vooral goed met jullie gaat en dat jullie nog steeds flink genieten! Wij wensen jullie een fijn uiteinde en een hééél goed en vooral gezónd 2016 toe!!!!
Héél veel groetjes van Emmy, Peter, Chris en Daan , Doeie!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
