Onze avonturen in Vietnam - Reisverslag uit Vale Park, Australië van Sharon Kessels - WaarBenJij.nu Onze avonturen in Vietnam - Reisverslag uit Vale Park, Australië van Sharon Kessels - WaarBenJij.nu

Onze avonturen in Vietnam

Door: Sharon Kessels

Blijf op de hoogte en volg Sharon

27 Januari 2014 | Australië, Vale Park

Hallo allemaal. Toch maar weer een update, aangezien ik weer een aantal keer reisjes heb gemaakt de afgelopen anderhalve maand, en we hadden Nederlands bezoek! Dus pak er maar een kopje thee bij en ga er eens goed voor zitten, want dit kan een beetje lang worden….

Het congres in Sydney was leuk, we sliepen in een super luxe hotel (voor degenen die Sydney kennen, het was midden in Circular Quay!). Vanuit mijn raam had je uitzicht op de Sydney Harbour en de brug, en na afloop van de workshops hebben we dus lekker de stad verkend, aangezien alles op loopafstand was! Het congres zelf was ook wel nuttig, heb veel mensen ontmoet uit andere steden in Australie waar we veel mee samen werken (dan weet je eindelijk wie je allemaal aan het emailen bent haha).

Een week na Sydney moest ik ook nog een dagje naar Canberra voor een vergadering. ‘s Ochtends zaten we dus om 6 uur al in het vliegtuig, maar gelukkig waren we rond twee uur klaar en we hadden nog een paar uur in de stad om te shoppen voordat we weer terug vlogen. Er liepen die dag wat kamelen door de stad, en ik mocht samen met m’n supervisor gratis een kamelenritje maken door het centrum voordat we weer naar het vliegveld gingen. Ook leuk ☺.

Kerstavond hebben we gevierd bij Tom’s tante, ook samen met Marissa. Op Kerstdag waren we druk bezig met spullen pakken en opruimen, want op tweede kerstdag vlogen we naar Vietnam! We zijn gegaan met 12 personen: Tom’s broers en partners, Tom’s zus, haar man en haar zoontje, Tom’s ouders en Tom’s oom. Tom’s zus had alles zo’n beetje geregeld, en aangezien zij nogal etensgek is waren alle restaurantjes van tevoren al geboekt en hadden we zelfs een eet-reisschema met waar we op welke dag zouden gaan eten. Ook zijn we met een paar ‘food-tours’ mee geweest: een Vespa tour in Ho Chi Minh City (Saigon) met dames die ons meenamen achterop hun scooter en ons alle goede straat-eettentjes in de stad lieten zien (en proeven). Op deze tour hebben we exotische dingen gegeten en Tom heeft zelfs eendenembryo geprobeerd (getver). En het verkeer in Ho Chi Minh City was ook even wennen, een grote chaos! Op een andere food-tour in Hoi An kregen we te horen waar we goed straateten konden krijgen en tijdens die dag hebben we maar liefst 51 verschillende gerechtjes geprobeerd. Ook hebben we in Hoi An een kookcursus gedaan waarbij we onder andere zijdewormen hebben geprobeerd. Niet aan te raden! De Vietnamese pannenkoeken, cold rolls en noodle soep zijn dan wel weer erg lekker. We zijn tijdens die reis dus niet afgevallen haha, en ik heb Vietnamees eten echt leren waarderen.. wat was dat lekker zeg!

Behalve eten hebben we ook actieve dingen gedaan in Vietnam. Zo zijn we een dag naar de Mekong Delta gegaan waar we hebben gezien hoe de mensen daar leven, zijn we naar de Cuchi Tunnels geweest (kilometers en kilometers van tunnels gebouwd door de Vietcong tijdens de oorlog), en hebben we het oorlogsmuseum en het ‘reunification palace’ in Ho Chi Minh City bezocht. In Hoi An zijn we een dagje met de locals meegegaan die ons hebben leren vissen en krabben vangen, en hebben we onder andere in authentieke Vietnamese bootjes geroeid, gefietst, aan rotsklimmen gedaan, 56 meter naar beneden geabseild in de ‘Hell Cave’, en kleding op maat laten maken voor 20 dollar :P.

Vanuit Hoi An zijn we naar het noorden gereisd, waar we eerst een bezoek hebben gebracht aan Halong Bay. Je hebt daar de oceaan, maar in Halong Bay zijn ook ongeveer 2000 eilandjes. Je kunt Halong Bay dan ook alleen maar fatsoenlijk verkennen door een cruise te doen. Twee nachten verbleven we daar op een cruiseboot, en hebben we een bezoek gebracht aan een drijvend vissersdorp (waar zelfs een drijvende school was voor de kinderen, en mensen hielden daar zelfs honden en katten!) bestaand uit woonbootjes. Ook hebben we grotten bezocht, gekanood en het eiland Cat Ba bezocht, waar we hebben gemountainbiked en een door de locals werden rondgeleid. Hier drong het echt tot me door hoe mensen op het platteland in Vietnam leven. We zagen een dame van 95 die nog elke dag (Ja, 7 dagen per week) werkte, voor een paar dollar per dag. Ik zou het liefst iedereen daar geld hebben gegeven, want wat ik aan mijn dagelijkse koffie uitgeef daar moeten zij bijna een dag voor werken. En zij werken een heel stuk harder dan ons! Erg confronterend om dat te zien… even vakantie nemen zit er voor hun gewoon niet in bijvoorbeeld. Neem nou de werknemers op het cruiseschip: zij werkten veertien dagen achter elkaar van 6 uur ’s ochtends tot 10 uur ’s avonds, om vervolgens twee dagen vrij te krijgen om met hun familie door te brengen. En ze zijn elke ochtend vrolijk en beleefd! Ik weet niet of ik dat zou kunnen…

Vanuit Halong Bay zijn we naar Hanoi gereisd, om vanuit daar met de nachttrein naar Sa Pa te gaan. Sa Pa is een bergdorpje in het uiterste noorden van Vietnam en echt prachtig. Eenmaal bij onze accommodatie aangekomen bleek deze te bestaan uit een lemen hutje met houten planken als vloer, een matras en een rieten dak (waar je hier en daar doorheen kon kijken), letterlijk bovenop een rijstveld. Je moest over de keien door het rijstveld om naar het toilet te gaan (god zij dank hadden we een toilet!), maar jammer genoeg was er niet de luxe van een warme douche, of verwarming. We zijn dan ook een groot deel van de avond lekker bij het kampvuur gebleven om toch een beetje warm te worden. De dag dat we aankwamen was het super mistig, maar de ochtend erna was de mist voor een groot deel opgetrokken en konden we genieten van het super uitzicht vanuit onze hutjes. Toen snapten we echt waarom we naar Sa Pa waren gegaan. We werden door een echte ‘local’ (Su) die Engels sprak opgehaald en met haar hebben we twee dagen in Sa Pa en omgeving doorgebracht: we hebben gehiked en de dorpjes bezocht. Ook bracht ze ons naar een traditionele Vietnamese ‘spa’: die bestond uit een soort wijnvaten waar kruiden en heet water in werden gedaan, en daar moest je dan poedelnaakt in gaan zitten. Ze nodigde ons verder uit in haar huisje voor een lunch, en bij haar hebben we genoten van een van de beste maaltijden in Vietnam, die ze zelf op haar vuurtje (met 1 pitje) had klaargemaakt (voor 14 personen!). Ik snap echt niet hoe ze dat voor mekaar heeft gekregen… en het was super lekker! Ze vertelde ons ook haar levensverhaal.. ze was nu 30 en op haar 16e min of meer gekoppeld aan haar man. Op haar 18e had ze haar eerste kind (nu 3 kinderen), ze was nooit naar school gegaan maar had haarzelf min of meer Engels geleerd en nu leidde ze af en toe toeristen rond in Sa Pa, om haar gezin en haar ouders te onderhouden. Haar huisje was een soort van schuur met een vuurtje als gasfornuis. Wel had ze een moderne toilet en douche, maar dat was volgens mij omdat ze wel eens toeristen onderdak bood en zij een beetje luxe wilden hebben.
Ze was heel lief en we hebben haar dan ook een royale fooi gegeven aan het einde van de twee dagen, zodat ze zichzelf en haar kinderen eens lekker kon verwennen.

We hebben zoveel dingen gezien en gedaan dat ik ze onmogelijk allemaal kan opnoemen. Een paar dingetjes die me wel zijn opgevallen in Vietnam:
- De smog. Ik geloof niet dat we 1 keer in Vietnam een blauwe lucht hebben gezien. In Ho Chi Minh City en Hanoi was de lucht continu grijs van de smog, en zelfs in Hoi An was de smog zichtbaar… in Sa Pa hadden we denk ik wel schone lucht maar daar was het erg mistig.
- Communisme. Ik snap nog steeds niet hoe het in de praktijk precies werkt, maar wat ons wel opgevallen is, is dat je of arm bent (de meerderheid van de populatie), of je bent stinkend rijk. Dat zie je ook op straat: de meesten kunnen geen auto betalen en rijden op scooters rond, en de mensen die wel een auto kunnen betalen (super hoge verzekeringskosten daar) rijden een erg duur exemplaar…. Het contrast is erg groot! Wat me ook opviel is dat in Ho Chi Minh City zelf iedereen de stad nog steeds Saigon noemt, maar in het noorden noemen ze het Ho Chi Minh City. Interessant…

Op 13 januari kwamen we terug in Adelaide, en moest ik meteen weer terug aan het werk. Dat weekend kreeg ik weer bezoek, want Jorien en Natasja kwamen op bezoek! Een weekje zijn ze hier geweest, en ik had een paar daagjes extra vrij om met ze te gaan duiken en wakeboarden, en we zijn zelfs nog een dagje naar Victor Harbor geweest, waar ook de Tour Down Under finishte die dag. Gisteren was het Australia Day en dat hebben we gevierd door mojitos en sangria te drinken in de stad, de finish van de Tour Down Under te kijken (live), de dag voort te zetten met meer bier en de finale van de Australian open te zien in de kroeg. Vanochtend zat hun bezoekje er weer op en moest ik ze alweer vroeg naar het vliegveld brengen… veel plezier nog tijdens de rest van jullie reis meiden!

Dat was het denk ik wel weer… sorry dat het zo lang was deze keer maar ik heb niet echt tijd gehad om tussendoor een update te maken. Nu wordt het weer terug naar het werkende leven, want deadlines komen eraan!

Groetjes!!
Sharon

PS: foto's van de reis in Vietnam zijn te bekijken via deze link! (voor iedereen)
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.10151976837274387.1073741828.624884386&type=1&l=fe1396b8de

  • 27 Januari 2014 - 08:14

    José Kessels:

    Hey Sharon,

    Wat een mooie belevenis daar in Vietnam. De foto`s zijn werkelijk prachtig, maar nu zal er weer gewerkt moeten worden.
    Doe de groeten aan Tom`s familie.

    Groetjes,
    Mams

  • 27 Januari 2014 - 18:50

    Tooske:

    Lieve Sharon


    Het is een super leuk reisverslag wat hebben jullie veel meegemaakt zeg !

    En wat een leuke foto's . ja dat eten zag er niet altijd even smakelijk uit

    Fijn dat je nog bezoek kreeg uit Nederland maar ja ook aan leuke dingen komt een einde,

    Werk ze nog en doe de groeten aan Tom hopelijk kan hij in April mee naar Holland komen .


    Veel lieve groetjes Wiek en Tooske


  • 27 Januari 2014 - 21:15

    Cathi Goetz:

    Liebe Sharon und lieber Tom,

    das war bestimmt eine fantastische Reise so zu lesen und sehr interessant um so ein fremdes Land und Leute kennen zu lernen. Es ist manchmal wie ein Traum und einen unvergessliche Urlaub! Aber auch ein wenig abenteuerlich, oder? Es war auch sehr schön das Ihr mit die Familie von Tom zusammen gereist seid, dann könnt Ihr da Alle noch lang von erzählen. Sharon Du kannst so schön schreiben und ich hoffe das Du von alle Berichten die Du bis jetzt (und danach!) geschrieben hasst ein Buch schreibst!!!
    Es ist ABENTEUERLICH, INTERESSANT, SPANNENT, LUSTIG und einfach SCHÖN wie Du schreibst!!!
    Wir freuen uns immer wieder was von Dir zu hören.

    Viele liebe Grüße, auch an Tom und Familie,
    Gerd & Cathi


  • 29 Januari 2014 - 21:50

    Toine Lamers:

    Mijn allerbeste Sharon en Tom,

    Als ik jullieverslag lees moeten jullie minstens zes weken in Vietnam zijn geweest ipv nauwelijks 19 dagen! Wat een energie en dan ook nog met z'n twaalven. Geweldig maar ik zou het niet/ nooit voor elkaar gekregen hebben. En wat staat er nu weer op het programma? Jullie genieten er echt van en mijn allerbeste Sharon, kom je nog wel naar Nederland toe? Je bent, zo merk ik, al goed geïntergreerd. Hoe is het verder met jouw aanstelling? Tot hoe lang kun je in Australië blijven? Voor Eeuwig, en dan met Tom?

    Veel groeten van oud-docent Toine Lamers

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Sharon

Actief sinds 24 Jan. 2011
Verslag gelezen: 424
Totaal aantal bezoekers 45067

Voorgaande reizen:

08 Februari 2011 - 01 September 2011

Stagelopen in Adelaide

04 Januari 2013 - 30 November -0001

Wonen in Adelaide!

Landen bezocht: